حافظ-بر او درود
غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی و ریا کرد
من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد
---------------------------------------------------------------------------
جهت ارتباط
علی محتشمی متخصص اطفال ، اظهار کرد: یکی از شایعترین مشکلات در خانوادهها روش دستور دادن به کودک است، طوری که کودک دستور را به خوبی درک و اجرا میکند، دستورهایی که معمولاً موثر واقع نمیشود مشخصات زیر را دارد؛ دستورهای زنجیرهای، دستورهایی هستند که پشت سر هم به کودک داده میشود و کودک توانایی به خاطر سپردن همه آنها را ندارد، بنابراین بعضی از آنها را فراموش میکند و انجام نمیدهد مثل «لباست رو بپوش، دندوناتو مسواک بزن، موهاتو شونه کن بعد بیا صبحونه بخور».
وی ادامه داد: بهتر است این دستورها را به بخشهای کوچکتر تقسیم و هر کدام را به تنهایی از کودک درخواست کنیم؛ دستورهای مبهم، دستورهایی هستند که برای کودک واضح و روشن نیستند و به خوبی نمیتوانند منظور گوینده را منتقل کنند.
این متخصص اطفال افزود: به عنوان مثال وقتی که ما انتظار داریم کودکان بدون درگیری و خشونت همبازی شوند و دعوا نکنند، فقط به آنها میگوییم: «بچههای خوبی باشید»؛ کودک در این هنگام ممکن است نداند از او چه چیزی میخواهید و باید چه کار کند که از نظر والدین فرزند خوبی باشد، این دستورها مبهم است بنابراین بهتر است به صورت مشخص و اختصاصی به آنها بگوییم: «با اسباب بازیهاتون با هم و به آرامی بازی کنید».
محتشمی بیان کرد: دستورهای پرسشی، در این نوع دستورها از کودک سوال میشود که آیا دوست دارد این کار را انجام دهد، مثلاً، «آیا دوست داری که اتاقت را تمیز کنی؟» که ممکن است یک کودک لجباز به راحتی بگوید: «نه دوست ندارم»، در این نوع دستورها ما به بچه حق انتخاب میدهیم، پس دور از انتظار نیست که آن کار را انجام ندهد.
وی گفت: در دستورهایی که به دنبال آن دلیل و منطق آورده میشود مثل «زود باش اتاقت و مرتب کن، چون امشب مهمون داریم و از این که خانه نامرتب باشه نگران و عصبانی میشم.» ممکن است که کودک دستور اصلی را فراموش کند، بنابراین بهتر است که دستور به این شکل باشد: «امشب مهمون داریم و خانه نامرتب است که من را نگران و عصبانی میکنه پس لطفاً هر چه سریعتر وسایلت و جمع کن.» یعنی اول توضیح بدهید بعد دستور مورد نظر را بگویید.
این متخصص اطفال بیان کرد: نزدیک کودک شوید، به چشمهای کودک خیره شوید و با او تماس چشمی برقرار کنید؛ فاصله شما زمان دستور دادن به اندازه فاصله یک دست باشد (یعنی به فاصله شانه تا نوک انگشتان) و برای کودک به طور دقیق مشخص کنید و بگویید که چه کار کند.
محتشمی گفت: هر چه تعداد دستورها کمتر باشد، دستور موثرتر است و کودک بهتر متوجه میشود و سریعتر آن را اجرا میکند؛ دستوری که به کودک داده میشود باید مشخص، خاص و روشن باشد، دستورها باید بیشتر به شکل مثبت باشند، مثلاً به جای گفتن «بلند صحبت نکن» بگویید «آروم صحبت کن».
این متخصص اطفال افزود: با صدای محکم و قاطع با کودک صحبت کنید و بگویید که چه کار باید بکند، اما نباید در کلامتان خشونت وجود داشته باشد؛ به اطاعت از دستور، پاداش بدهید، دستورها باید در حد سن، فهم و تواناییهای کودک باشد، سعی کنید دستورها با تهدید همراه نباشد و با لحن خوب و قاطع گفته شود.
محتشمی یادآوری کرد: اگر کودک در شرایطی است که نمیتواند دستورهای ما را انجام دهد، بهتر است این کار به زمان دیگری موکول شود و اصلاً درخواست نشود؛ مثلاً کودک در حال مشاهده کارتون مورد علاقهاش است و ما به او میگوییم «بلند شو کتابات مرتب کن.» عدم رعایت دستور از طرف کودک دلیلی بر لجبازی اون نیست، احتمالا کودک متوجه منظور شما نشده است، پس دستور خودتان را دوباره با توجه به روشهای ذکر شده تکرار کنید.
حافظ-بر او درود
غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی و ریا کرد
من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد
---------------------------------------------------------------------------
جهت ارتباط
یک متخصص اطفال گفت: والدین نباید در دعواهای فرزندان خود دخالت کنند چرا که با ورود به این ماجرا به ناچار از یکی از طرفین درگیری حمایت میکنند.
علی محتشمی متخصص اطفال در گفت، اظهار کرد: بسیاری از بچهها دوست دارند پس از دعوا با خواهر یا برادر خود جمله «حق با تواست» را از زبان والدین خود بشنوند لذا گفتن اینکه تو مقصر هستی روابط میان فرزندان را بیش از پیش خراب میکند.
این متخصص اطفال بیان کرد: والدین به هیچ عنوان نباید در دعواهای فرزندان خود دخالت کنند چراکه با ورود به این ماجرا والدین به ناچار از یکی از طرفین درگیری حمایت میکنند و از طرفی فرزندان یاد میگیرند که تا والدین به بحث آنها ورود پیدا نکنند این ماجرا همچنان ادامه دارد؛ لذا بهتر آن است بگذاریم فرزندان خودشان به اختلافات خود خاتمه دهند.
محتشمی ادامه داد: از فریاد کشیدن بر سر فرزندان خود پرهیز کنید چرا که با این کار بسیاری از وقت و انرژی خود را از دست میدهید و از طرفی فرزندان شما یاد میگیرند که به هنگام عصبانیت باید داد و فریاد کرد.
وی افزود: والدین هرگز به هنگام دعوا به کودک خود پند و اندرز ندهند که کسی که عاقلتر است، تسلیم میشود؛ چون نه تنها او را برای زندگی واقعی پرورش نمیدهند بلکه یاد میگیرند که همیشه در برابر خواستههای منطقی و غیر منطقی دیگران تسلیم شوند، گفتن این جمله باعث میشود تا فرزند کوچک همیشه حق با خود بداند و به لیل اینکه همیشه شاهد حمایت والدین است، بسیاری از مواقع شروع کننده و تشدید کننده درگیریها خواهد بود.
این متخصص اطفال گفت: خشم فرزند خود را درک کنید، در هنگام میانجی گری واقعا سعی کنید تا احساس خشم کودک را بفهمید چرا که اگر یکی از طرفین دعوا حس کند که مادر یا پدر در نقش میانجی حرف او را نمیفهمد و به علت عصبانیتش اهمیتی نمیدهد، میانجی گری مادر یا پدر سودی ندارد و بچه همچنان کینه خود را از برادر یا خواهرش در دل نگاه میدارند تا در یک فرصت مناسب تلافی آن را سر او دربیاورند.
محتشمی تشریح کرد: در صورتی که محیط خانواده دور از اختلافات و دعوا و مرافعههای مداوم باشد، باید روابط موجود بین پدر و مادر بر اصول و مبانی محبّت و صمیمیت مبتنی باشد، والدین باید در تربیت فرزندان خود توافق نظر داشته باشند و بدون اعمال تبعیض به تعلیم فرزندان اقدام کنند تا روح صمیمیت و یگانگی در خانواده حکمفرمایی کند، در این صورت اطمینان داشته باشید که بچهها کمتر با هم دعوا میکنند.
وی گفت: خاطرات دوران کودکی خود را برای فرزندتان بگویید، با بیان خاطرات دعواهای دوران کودکی خود با خواهران و برادران، کودکانمتوجه خواهند شد که روزگاری پدر و مادر آنها بچه بودهاند و میفهمند که گرفتاریهای فعلی خودشان هم معمولی و قابل حل است.
این متخصص اطفال بیان کرد: برای کودکتان در حوزه وسیلهها و اسباب بازیهاحق مالکیت قائل شوید با وجود اینکه اشتراک مهم است، اما نباید کودکان برای تقسیم هر چیزی تحت فشار قرار گیرند؛ هر کودکی باید وسایل مختص به خود را داشته باشد، که کاملا برای خودش باشد، اینگونه یاد میگیرند به حریم خصوصی و اموال شخصی یکدیگر احترام بگذارند.
محتشمی یادآوری کرد: وقتی کودکان با هم کنار میآیند، آنها را تشویق کنید، تحسین و تمجید کمک بسیار زیادی به ایجاد رفتارهای مثبت در فرزندتان دارد؛ رمز کار این است که دعوای آنها را نادیده بگیرید و وقتی درست رفتار میکنند به آنها توجه کنید زیرا کودکتان خیلی زود متوجه این موضوع میشود، به بچهها راههایی آموزش دهید که بتوانند با آرامش و همکاری برای مشکلاتشان راهحل پیدا کنند.
حافظ-بر او درود
غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی و ریا کرد
من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد
---------------------------------------------------------------------------
جهت ارتباط
، سلامت کبد ارتباط مستقیم با تغذیه دارد که ما در این مطلب بهترین و بدترین گزینه ها را به شما معرفی خواهیم کرد.
غذاهایی که فیبر زیادی دارند به کبد کمک میکنند بهترین عملکرد خود را داشته باشد. دنبال یک خوراکی خوب برای شروع روزتان میگردید؟ جو دوسر را امتحان کنید. تحقیقات نشان داده جو دوسر میتواند در کاهش وزن و رها شدن از چربیهای اضافی شکم که راهی خوب برای پیشگیری از بیماریهای کبدی است مفید باشد.
سیب زمینی سرخ کرده و همبرگر انتخابهای ناسالمی برای کبدتان هستند. مصرف زیاد غذاهایی که پُر از چربیهای اشباع هستند میتواند باعث شود کبد به سختی بتواند به وظیفهاش عمل کند. به مرور زمان التهاب بروز کرده و در نتیجه کبد زخمهایی روی کبد ایجاد میشود که به آن سیروز کبدی میگویند.
اگر میخواهید سلامت کبدتان را حفظ کنید، بیشتری سبزیجات بخورید. بروکلی میتواند بخشی از این روش مفید باشد. برخی مطالعات نشان دادهاند این سبزی تُرد و مغذی کمکتان میکند از بیماری کبد چرب غیر الکلی دور بمانید. اگر بروکلی بخارپز باب میلتان نیست، میتوانید آن را خرد کرده و همراه با بادام، کران بری خشک شده و کمی سرکه تفت دهید. بروکلی برشته با سیر و کمی سرکه بالزامیک نیز خوشمزه است.
اگر نمیتوانید روزتان را بدون قهوه سپری کنید پس از شنیدن این خبر خوشحال خواهید شد. پژوهشها نشان داده نوشیدن دو تا سه فنجان قهوه در روز میتواند از کبدتان در برابر آسیب ناشی از مصرف الکل یا رژیم غذایی نادرست محافظت کند. برخی از مطالعات نیز حاکی از این هستند که قهوه میتواند ریسک سرطان کبد را کاهش بدهد.
مصرف قند فراوان تاثیرات مخربی روی کبد دارد. زیرا تبدیل قند به چربی، بخشی از کار کبد است. اگر در مصرف قند و شکر زیاده روی کنید، کبدتان چربی زیادی تولید خواهد کرد که منجر به تجمع چربی اطراف آن میشود که جای مناسبی نیست. در بلند مدت، ممکن است دچار بیماری کبد چرب شوید؛ بنابراین به فکر سلامت کبدتان باشید و کمتر سراغ شیرینیها بروید.
چای سبز منبع آنتی اکسیدانی به نام کاتچین است. تحقیقات نشان داده چای سبز میتواند از برخی از سرطانها پیشگیری کند که شامل سرطان کبد میشود. چای سبز را داغ بنوشید تا بیشتر از فواید آن بهرهمند شوید. آیس تی و چایهای آماده آنتی اکسیدان کمتری دارند.
یکی از بهترین کارهایی که میتوانید برای سلامت کبدتان انجام دهید، حفظ وزن سالم است. سعی کنید به جای نوشیدنیهای شیرین مانند نوشابههای ورزشی، عادت کنید به نوشیدن آب. تعجب خواهید کرد اگر بدانید با این کار چقدر از کالری مصرف روزانهتان کم خواهد شد.
مغزها مخصوصا بادام منابع خوبی از ویتامین E. هستند که یک مادهی مغذی مفید برای محافظت از شما در برابر بیماری کبد چرب است. بادام برای قلبتان نیز مفید است. هر وقت هوس کردید چیزی بخورید، یک مشت بادام بردارید. میتوانید از بادام در انواع سالاد استفاده کنید تا تُردی مطلوبی به آن بدهید.
بدن شما به مقداری نمک نیاز دارد، فقط به اندازهای که برای عملکرد بدنتان لازم است. تحقیقات نشان داده رژیمهای غذایی که سدیم زیادی دارند میتوانند منجر به فیبروز سیستیک شوند که اولین مرحلهی زخم کبد است. برای کاهش نمک مصرفیتان از خوردن غذاهای فرآوری شده اجتناب کنید و در عوض سبزیجات تازه را جایگزین کنید. سر سفره هم نمکدان نیاورید.
سبزیجات برگدار دارای آنتی اکسیدانهای قدرتمندی به نام گلوتاتیون هستند که حامی عملکرد درست کبد است. اسفناج میتواند اساس یک سالاد خوب برای شام باشد. تفت دادن اسفناج همراه با سیر و روغن زیتون نیز عالی است. میتوانید روی آن هم مقداری پنیر پارمزان بریزید.
بلوبری دارای مادهی مغذی پلی فنول است که میتواند از شما در برابر بیماری کبد چرب غیر الکلی محافظت کند. اگر بلوبری دوست ندارید، سایر خوراکیهای سرشار از پلی فنولها مانند شکلات تلخ، زیتون و آلو را انتخاب کنید.
دوست دارید همزمان هم از کبدتان محافظت کنید و هم از قلبتان؟ پس بیشتر از آویشن و رزماری و مریم گلی استفاده کنید. این گیاهان منابع خوبی از پلی فنولها هستند. ضمنا استفاده از این ادویهها به شما کمک میکند به نمک کمتری نیاز پیدا کنید. دارچین، ادویه کاری و زیرهی سبز نیز ادویههای مناسبی هستند. امتحان کنید!
مشکل چیپس و سایر خوراکیهای بسته بندی شده این است که معمولا پُر از قند و نمک و چربی هستند. با برنامه ریزی به راحتی میتوانید مصرف این اسنکها را به حداقل برسانید. یک استراتژی خوب: همراه خود مقداری آجیل یا میوهی خشک به محل کارتان ببرید! سیب را هم میتوانید همراه با کرهی بادام زمینی بخورید.
حافظ-بر او درود
غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی و ریا کرد
من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد
---------------------------------------------------------------------------
جهت ارتباط
سمیرا زارع مشاور و روانشناس خانواده درمورد روشهای شناخت زوجین قبل از ازدواج اظهار کرد: دوران آشنایی قبل از اردواج فرصت طلایی است، برای اینکه زوجین در یک مدت زمان کافی شناخت آگاهانه و کافی از از یکدیگر پیدا میکنند.
این روانشناس افزود: دوران آشنایی بسیار دوران مهم و تعیین کنندهای برای آینده یک ازدواج است، امروزه افراد به روشهای گوناگونی با یکدیگر آشنا میشوند و تصمیم به ازدواج میگیرند، اما مهمترین آشنایی در دوران قبل از ازدواج است.
زارع تصریح کرد: برای اینکه بتوان خصوصیات اخلاقی و رفتاری طرفین را فهمید بهتر است تا با یکدیگر رفت و آمد کنید و در این مسئله نیز از نظر خانوادههای خود کمک گیرید.
این روانشناس افزود: قبل از ازدواج در مورد موضوعات متفاوت که برایتان مهم است، حرف بزنید و آنها را برای طرف مقابل خود مطرح کنید تا او نیز از آنها مطلع شود.
وی با بیان اینکه شناخت خانوادهها از یک دیگر نیز خیلی مهم است، گفت: در دوران آشنایی سعی کنید خانوادههای خود را نیز با یک دیگر آشنا کنید تا آنان نیز به شناخت کافی برسند.
این مشاور خانواده خاطرنشان کرد: رفتار طرف مقابلتان را نیز در کنار حرف هایش در نظر بگیرید و برای رسیدن به شناخت کافی بهتر است قبل از ازدواج به مشاورههای پیش از ازدواج مراجعه کنید.
سمیرا اسماعیلی روانشناس و مشاور خانواده درخصوص تفاوت های فرهنگی بین زوجین اظهار کرد: یکی از مشکلات همیشگی در زمان وجود تفاوتهای فرهنگی بین زوجین، قضاوتی است که افراد در رابطه با میزان این تفاوت دارند. در چنین وضعیتی، شاید بهترین توصیه این باشد که در قدم اول و حتی در صورتی که میدانید تفاوتهایی بین شما و خانواده همسرتان وجود دارد، تلاش کنید قضاوت نهایی در رابطه با این موضوع را به آینده موکول و به خودتان یادآوری کنید که شاید برداشت شما تا به حال، دقیق نبوده است و در مواردی برخلاف تصور اولیه شما شباهتهای قابل توجهی بینتان وجود دارد.
وی در ادامه بیان کرد: به صورت معمول نیز در غالب خرده فرهنگها، سنتهای ویژه و البته انتظاراتی مشخص از عروس و یا داماد وجود دارد. گاهی اوقات افراد به دلیل ناآگاهی از انتظاراتی که خانواده همسر از آنها دارند، باعث دلخوریهایی میشوند که مدیریت تبعات آن بسیار دشوار است.
این روانشناس تشریح کرد: از ابتدای ازدواج و حتی پیش از آن و در طول دوره آشنایی و خواستگاری سعی کنید با طرح سوالات، اطلاعات درستی از فرهنگ خانواده همسر خود به دست آورید. در زمان کسب اطلاعات، به صرف صحبتهای همسرتان بسنده نکنید؛ سعی کنید از طریق خواهر، برادر، گذاشتن آداب و رسوم یک فرهنگ را فردی که خود او درگیر ماجرا نیست، بهتر میتواند توضیح بدهد مادر و پدر همسرتان هم اطلاعاتی کسب کنید.
وی با اشاره به متفاوت بودن رفتار گذشتگان با امروزه گفت: مشکل بسیاری از جوانان در ارتباط با اطرافیان خود این است که استانداردهای آنها درباره برخی رفتارهای دیگران و به ویژه نسل گذشته، نادرست، کلافه کننده و یا بیهوده است. چنین برداشتهایی بیشتر از همه میتواند نمایانگر نا آشنایی با دیدگاه نسل قدیم در زمینه مسائل مختلف باشد. گاهی اوقات وقتی جوانان تلاش میکنند دنیا را از دریچه چشم اطرافیان ببینند، حداقل اتفاقی که برای آنها میافتد، این است که از نظر هیجانی کمتر از قبل برافروخته میشوند و میتوانند در آرامش بیشتری با دیگران ارتباط برقرار کنند.
اسماعیلی تصریح کرد: بسیاری از فرایندهای روانی که شما این روزها تجربه میکنید، خانواده همسرتان هم به شکلی مشابه تجربه میکنند. پذیرفتن فردی متفاوت هیچ وقت کار آسانی نبوده و نخواهد بود. با توجه به این موضوع شاید بهتر باشد برای کسب محبوبیت اقداماتی انجام دهید. با افزایش سن قابلیت تغییرشان به شدت کاهش مییابد. پس انتظار زیادی از خانواده همسرتان و به ویژه والدین او نداشته باشید.
وی در پایان گفت: سعی کنید از روشهایی که مناسب حال شماست استفاده کنید. برخی افکار و یا رفتارها، میتواند تنش شما را به شدت افزایش دهد. به عنوان مثال مرور چندباره رفتارهای ناخوشایند خانواده همسر، کمال طلبی زیاد و یا مقایسه خانواده همسر با دیگران، تنها میتواند ناراحتی شما را تشدید کرده و سطح تنش شما را بالا نگه دارد. اما در مقابل برخی واکنشها مانند استفاده بهجا از شوخی و یا قاببندی جدید (تعبیر کردن رفتار دیگران به صورتی متفاوت) میتواند به شما کمک کند تا استرس خود را کاهش دهید.
حافظ-بر او درود
غلام همت آن نازنینم
که کار خیر بی روی و ریا کرد
من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد
---------------------------------------------------------------------------
جهت ارتباط
بآب مروارید یا کاتاراکت نوعی بیماری چشمی است که به دلایل گوناگون به وجود میآید؛ تار شدن عدسی چشم نقطه آغاز این بیماری است و با افزایش تیرگی و کدر شدن عدسی، بینایی چشم را مختل میکند، خوشبختانه بیماری چشمی آب مروارید در بیشتر موارد با جراحی ساده برطرف میشود.
آب مروارید یا کاتاراکت بیماری خطرناکی است که باعث کاهش بینایی میشود؛ با افزایش سن احتمال بروز این بیماری هم بالا میرود، باید گفت این بیماری بر اثر استفاده بیش از حد از چشم به وجود نمیآید، آب مروارید سرطان نیست، از یک چشم به چشم دیگر سرایت نمیکند و سبب کوری غیر قابل برگشت نمیشود، تنها راه درمان آب مروارید جراحی است.
محمدجواد ابراهیمی چشم پزشک اظهار کرد: آب مروارید بیماری است که در ابتدا عدسی چشم را تار میکند و به مرور باعث از بین رفتن بینایی فرد میشود؛ این بیماری خطرناک میتواند مادرزادی یا اکتسابی باشد؛ آب مروارید مادرزادی میتواند ناشی از عفونتهای حین حاملگی مثل سرخجه، برخی بیماریهای مادر مثل دیابت یا مصرف دارو در دوران بارداری باشد.
وی ادامه داد: علل اکتسابی آب مروارید شامل ضربه به چشم و سر، صدمات چشمی با مواد شیمیائی، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه مادون قرمز و ماوراء بنفش مثل نور خورشید، سوءتغذیه، مصرف دراز مدت برخی از داروها مثل کورتونها، برخی بیماریها مثل دیابت و آب سیاه یا گلوکوم است.
این چشم پزشک درباره علائم بروز کاتاراکت، گفت: تاری دید، محو شدن رنگها، حساسیت به نور، اشکال در دید شب، دوبینی، تغییرات مکرر نمره چشم از علائم بروز آب مروارید هستند؛ عقاید غلطی درباره آب مروارید وجود دارد که برخی فکر میکنند که بیماری به علت وجود پردهای روی چشم ایجاد میشود.
ابراهیمی ادامه داد: تنها راه درمان آب مروارید جراحی است؛ در گذشته جراح چشم عدسی را هنگامی که کاملاً کدر شده بود از چشم خارج و دید را توسط عینک اصلاح میکرد؛ اما بهتر است قبل از اینکه عدسی کاملا سفت شود عمل جراحی انجام گیرد؛ اگر علائم آب مروارید خفیف باشد تغییر نمره عینک ممکن است موقتا مشکلات شما را حل کند.
وی با اشاره به اینکه دارو، روش تغذیه، ورزش یا وسائل نوری باعث درمان یا پیشگیری از بروز آب مروارید نمیشود، گفت: دوری از نور خورشید ممکن است به جلوگیری یا کند شدن پیشرفت آب مروارید کمک کند؛ عینکهای آفتابی که نور ماورا بنفش را جذب میکنند یا عینکهای طبی با یک پوشش ضد اشعه ماورا بنفش باعث حفاظت از چشم میشوند.
این چشم پزشک افزود: در آب مروارید ناشی از افزایش سن، ملاک جراحی میزان دید مورد نیاز فرد است؛ در واقع جراحی زمانی انجام میشود که کاهش بینایی فرد با زندگی روزمره او مداخله کند؛ به ندرت عدم جراحی میتواند منجر به تورم عدسی و ایجاد آب سیاه و افزایش فشار داخل چشم شود که در این موارد باید به صورت اورژانس آب مروارید جراحی شود، در آب مرواریدهای مادرزادی در اطفال جراحی فوری برای جلوگیری از تنبلی چشم ضروری است.
وی گفت: طی جراحی، عدسی کدورت یافته خارج میشود و در صورت امکان یک لنز داخل چشمی با قدرت برابر عدسی چشم فرد در همان محل کاشته میشود، یا گاهی به علت مشکلات چشم بیمار یا طی جراحی عدسی در محل دیگری جلوی عنبیه جاگذاری میشود.
ابراهیمی اظهار کرد: تکنیکهای خروج عدسی کدورت یافته با دو روش عمده قابل انجام است؛ روش اول با برش بزرگ ۱۲-۱۰ میلیمتری و خارج کردن محتویات عدسی کدورت یافته و جاگذاری لنز داخل چشمی انجام میشود که سرانجام بخیهها در طی سه ماه بعد برداشته میشود.
وی ادامه داد: روش دوم با برش کوچک ۳.۲ میلیمتری و خارج کردن محتویات عدسی توسط دستگاه فیکو انجام میشود که نتایج جراحی تقریباً مشابه است و معمولاً از بخیه استفاده نمیشود.
مهدیه نصراللهی چشم پزشک اظهار کرد: وقتی آب مروارید باعث کاهش دید شود و فرد نتواند فعالیتهای روزانه را انجام دهد باید مورد عمل جراحی قرار گیرد؛ وقتی که آب مروارید بروز کند؛عدسی چشم ضخیم و کدر میشود؛ نور نمیتواند از آن به آسانی عبور کند و به این ترتیب باعث تاری دید میشود.
این چشم پزشک بیان کرد: برای عمل آب مروارید، باید ببینید که آیا دید شما در حدی است که میتوانید بدون هیچ ناراحتی کارتان را انجام دهید یا خیر؟ بدون خطر رانندگی کنید؟ آیا میتوانید به راحتی بخوانید و تلویزیون تماشا کنید؟ آیا شما میتوانید فعالیتهای روزانه مثل پخت و پز، خرید، کارهای منزل، خوردن داروهایتان را بدون مشکل انجام دهید؟ پس از رسیدن به پاسخ این پرسشها و بر اساس مشکلاتتان، شما و چشم پزشک میتوانید با هم تصمیم بگیرید که جراحی چه هنگام انجام شود؟
نصراللهی ادامه داد: معاینه دقیق توسط چشم پزشک میتواند وجود و وسعت آب مروارید و همچنین هرگونه مشکل دیگری که باعث کاهش دید یا ناراحتی میشود را مشخص کند؛ ممکن است علل دیگری علاوه بر آب مروارید به ویژه مشکلات پرده شبکیه و یا عصب بینایی باعث کاهش دید شود، چنانچه این مشکلات وجود داشته باشد، بعد از عمل آب مروارید ممکن است دید کامل به دست نیاید.
وی افزود: در صورتیکه این مشکلات شدید باشد، حتی عمل آب مروارید نیز ممکن است باعث بهبود دیده نشود؛ چشم پزشک میتواند به شما بگوید که چقدر احتمال دارد این مشکلات در چشم شما وجود داشته باشد.
این چشم پزشک تشریح کرد: سرعت ایجاد آب مروارید در افراد مختلف فرق میکند و حتی ممکن است بین ۲ چشم نیز متفاوت باشد؛ اغلب آب مرواریدهایی که با افزایش سن ایجاد میشوند در طی چند سال به تدریج بوجود میآیند، سایر آب مرواریدها به خصوص در افراد جوان و یا در بیماران مبتلا به بیماری قند ممکن است به سرعت و در طی چند ماه باعث کاهش دید شوند، بنابراین پیش بینی دقیق سرعت پیشرفت آب مروارید امکانپذیر نیست.
نصراللهی بیان کرد: طی عمل آب مروارید که معمولاً با بی حسی موضعی انجام میشود، عدسی کدر از داخل چشم بیرون آورده میشود؛ در اغلب موارد به جای عدسی طبیعی یک عدسی یا لنز داخل چشمی دائمی قرار داده میشود، این لنز برای همیشه در چشم شما باقی میماند و خراب یا فاسد نمیشود، چشم پزشک این جراحی ظریف را با میکروسکوپ و وسایل ظریف و تکنولوژی مدرن انجام میدهد.
وی اظهار کرد: گذاشتن یا پیوند عدسی مصنوعی توسط جراح ورزیده عوارض بیشتری را به بیمار تحمیل نخواهد کرد، بلکه باعث میشود دید بیمار بعد از عمل بسیار خوب باشد و به عینکهای ضخیم و سنگین که مشکلات فراوانی ایجاد میکنند نیاز نداشته باشد.
این چشم پزشک با تاکید بر اینکه جراحی آب مروارید یک عمل بسیار موفقیت آمیز است، یادآوری کرد: در بیش از ۹۰ درصد موارد عمل آب مروارید، دید بهبود مییابد مگر اینکه مشکلی در قرنیه، پرده چشم یا عصب چشم وجود داشته باشد، ممکن است عوارض در طی عمل جراحی یا بعد از آن پیش بیاید که باعث کاهش دید شود.