- قدمت کشت آویشن به دوران مصر برمی گردد و بومی نواحی مدیترانه و مناطق خاصی از آفریقا است. آویشن فواید بسیاری برای سلامتی و زیبایی دارد؛ زیرا حاوی مواد مغذی ضروری مانند ویتامین ها، مواد معدنی، آنتی اکسیدان ها، فیتونوترینتها و فیبرهای غذایی است. با این حال، مصرف بیش از حد آویشن عوارض جانبی دارد.
برخی از مضرات آویشن به شرح زیر است:
آویشن به دلیل وجود ترکیبات ضد میکروبی مانند تیمول و کارواکرول از ما برابر بیماریهای ایجادکننده میکروبها و عفونتهای میکروبی محافظت میکند. با این حال، در برخی افراد، این ترکیبات میتوانند غشای مخاطی را تحریک کرده و باعث واکنشهای آلرژیک شوند. اگر به این ترکیبات حساسیت دارید، از آویشن اجتناب کنید.
در برخی از افراد، آویشن ممکن است باعث واکنشهای آلرژیک مانند تحریک پوست، خارش، قرمزی پوست، حالت تهوع، استفراغ و اسهال شود. اگر به آویشن حساسیت دارید از آن اجتناب کنید. اگر به ریحان، نعناع گربه ای، کرفس، رزماری و پونه کوهی حساسیت دارید، به احتمال زیاد به آویشن نیز حساسیت خواهید داشت. تیمول و کارواکرول موجود در آویشن باعث تحریک غشای مخاطی در برخی افراد و ایجاد واکنشهای آلرژیک میشوند.
افراد مبتلا به اختلالات تیروئید باید از آویشن اجتناب کنند؛ زیرا ممکن است مشکلات تیروئید را تشدید کند.
آویشن حاوی ترکیبات ضروری مانند ویتامین ها، مواد معدنی، آنتی اکسیدان ها، فیتونوترینتها و فیبرهای غذایی است. این ترکیبات نقش مهمی در حفظ یک بارداری سالم دارند. با این حال، آویشن به دلیل خواص طبیعی قاعدگی که دارد، خطر سقط جنین را افزایش میدهد. برای اطمینان از ایمنی در دوران بارداری، قبل از افزودن آویشن به رژیم غذایی خود در این مرحله حیاتی، با پزشک خود مشورت کنید.
آویشن دارای مشخصات مغذی غنی است و فواید بسیاری برای سلامتی دارد. با این حال، آویشن برای افراد مبتلا به اختلالات تیروئید مناسب نیست. آویشن ممکن است با داروهای تیروئید تداخل داشته باشد و افراد مبتلا به اختلالات تیروئید باید از مصرف انواع آویشن اجتناب کنند. دو هفته قبل از عمل، مصرف آویشن را متوقف کنید؛ زیرا حاوی تیمول است (ترکیبی که ۵-فلوراوراسیل را جذب میکند) عنصری که در شیمی درمانی استفاده میشود.
آویشن با شاخص گلیسمی پایین و فیبر غذایی، سرعت ترشح قند در جریان خون را کاهش میدهد و از افزایش ناگهانی سطح قند خون جلوگیری میکند. آویشن به مدیریت دیابت کمک میکند؛ اما اگر داروی دیابت مصرف میکنید، قبل از مصرف آویشن با پزشک خود مشورت کنید. امکان تداخل آویشن با داروهای دیابت وجود دارد. مصرف بیش از حد آویشن، قند خون را به زیر محدوده سالم کاهش میدهد و علائمی مانند گرسنگی بیش از حد، تعریق بیش از حد، خستگی، تهوع، استفراغ، تپش قلب و خواب آلودگی را ایجاد میکند.
خواص ملین فیبرهای غذایی موجود در آویشن باعث بهبود حرکت روده و رفع یبوست میشود. سایر مشکلات گوارشی مانند درد شکم، گاز و نفخ را تسکین میدهد. با این حال، فیبر غذایی بیش از حد سبب سوء تغذیه شده و میتواند مشکلاتی مانند سوء هاضمه، گاز روده، انسداد روده و اسهال به بار آورد.
ویتامین C و E، فیتونوترینت ها و پلی فنولها سایر ترکیبات آنتی اکسیدانی آویشن هستند. این ترکیبات از سلولها برابر آسیب رادیکالهای آزاد محافظت میکنند. خطر ابتلا به سرطانهای مختلف مانند سرطان روده بزرگ، شکم، پانکراس و سینه را کاهش میدهد. آنتی اکسیدانها فواید دیگری مانند تقویت ایمنی، ترویج سم زدایی، جلوگیری از پیری زودرس، بهبود سلامت قلب و عروق دارند. در حفظ سلامت اندامهای حیاتی مانند کبد و کلیه نیز نقش دارند. با این وجود، بسیاری از آنتی اکسیدانها مضر هستند؛ زیرا مقادیر زیاد آنتی اکسیدان با سلولهای سالم تعامل و به آنها آسیب میرساند. تحقیق مجله انستیتوت سرطان میگوید سیگاریهایی که مکملهای بتاکاروتن مصرف میکنند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان ریه هستند. طبق یک مطالعه روی مکملهای غذایی، مصرف بیش از حد ویتامین E خطر سکته مغزی هموراژیک و سرطان پروستات را افزایش می دهد.
پتاسیم موجود در آویشن (۶۰۹ میلی گرم در هر ۱۰۰ گرم) یک گشاد کننده طبیعی عروق است که رگهای خونی را شل میکند، گردش خون را بهبود میبخشد و فشار خون را تسکین میدهد. فشار خون بالا یک قاتل خاموش است که میلیونها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار میدهد. عامل اصلی مشکلات قلبی - عروقی و سایر مشکلات سلامتی است. با وجود این مزیت، آویشن را در حد اعتدال مصرف کنید؛ زیرا پتاسیم بیش از حد ممکن است فشار خون را به زیر محدوده سالم کاهش و باعث خستگی، سبکی سر، تاری دید و افسردگی شود. اگر از داروهای فشار خون استفاده میکنید؛ پس از مشورت با پزشک آویشن بخورید تا از عدم تحمل غذا و دارو اطمینان حاصل کنید.
حقیقت مهم درباره کلسیم که باید بدانید
برای داشتن استخوان های محکم و قوی نیاز دارید تا کلسیم مصرف کنید البته مصرف کلسیم خارج از منابع غذایی سرشار از کلسیم باید با نظر پزشک صورت بگیرد. با این حال، برای فهمیدن حقایق مهم در مورد کلسیم و این که به چه میزانی باید مصرف کنید، لطفا ادامه مطلب را بخوانید.
کلسیم در بسیاری از عملکردهای اساسی بدن شما نقش دارد. بدن شما برای گردش خون، حرکت عضلات و ترشح هورمون ها به کلسیم نیاز دارد. کلسیم همچنین به انتقال پیام ها از مغز به سایر قسمت های بدن کمک می کند.
شما می توانید استخوان های خود را به عنوان مخزن کلسیم بدن خود در نظر بگیرید. اگر در رژیم غذایی خود کلسیم کافی دریافت نکنید، بدن شما آن را از استخوان های شما می گیرد.
بدن شما کلسیم تولید نمی کند، بنابراین برای دریافت کلسیم مورد نیاز باید به رژیم غذایی خود تکیه کنید. غذاهایی که کلسیم بالایی دارند عبارتند از:
-محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست
-سبزیجات سبز تیره مانند کلم پیچ، اسفناج و کلم بروکلی
-لوبیا سفید
-ساردین
-نان ها، غلات، محصولات سویا و آب پرتقال غنی شده با کلسیم
بدن شما برای جذب کلسیم به ویتامین D نیاز دارد. این بدان معناست که اگر ویتامین D کمی دارید، از یک رژیم غذایی غنی از کلسیم به طور کامل سود نخواهید برد.
شما می توانید ویتامین D را از غذاهای خاصی مانند ماهی سالمون، زرده تخم مرغ و برخی از قارچ ها دریافت کنید. مانند کلسیم، برخی از محصولات غذایی دارای ویتامین D هستند. به عنوان مثال، شیر به علاوه کلسیم دارای ویتامینD است.
به علاوه، نور خورشید بهترین منبع ویتامین D شماست البته افرادی که پوست تیرهتری دارند، بدن شان کم تر ویتامین D تولید می کند. بنابراین آن ها باید از مکملهای کلسیم برای جلوگیری از کمبود آن، استفاده کنید.
زنان به علت بارداری و زایمان بیشتر از مردان به کلسیم نیاز دارند. به علاوه، چندین مطالعه نشان می دهد که کلسیم ممکن است علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS) را کاهش دهد. این مطالعات نشان داده است که زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی دریافت کمتری از کلسیم و منیزیم دارند.
مؤسسه ملی بهداشت (NIH)آمریکا، می گوید که بزرگسالان باید روزانه ۱۰۰۰ میلی گرم کلسیم دریافت کنند. برای زنان بالای ۵۰ سال و در دوران بارداری و شیردهی، این موسسه روزانه ۱۲۰۰ میلی گرم را توصیه می کند.
کمبود کلسیم می تواند منجر به بروز مشکلات جدی سلامتی شود. در بزرگسالان، کمبود کلسیم، خطر ابتلا به پوکی استخوان یا استخوان های ضعیف و متخلخلی را که به راحتی می شکنند، افزایش می دهد. به علاوه پوکی استخوان به ویژه در زنان مسن شایع است. به همین دلیل است که متخصصان بخش سلامت توصیه می کنند که زنان باید کلسیم بیشتری نسبت به مردان مصرف کنند.
کلسیم برای کودکان هنگام رشد و تکامل ضروری است. کودکانی که کلسیم کافی دریافت نمی کنند ممکن است به قد بالقوه خود رشد نکنند یا به سایر مشکلات سلامتی مبتلا شوند.
همه افراد کلسیم مورد نیاز خود را تنها از طریق رژیم غذایی دریافت نمی کنند. اگر دچار عدم تحمل لاکتوز، گیاهخواری یا فقط طرفدار محصولات لبنی نیستید، ممکن است دریافت کلسیم کافی در رژیم غذایی برای تان دشوار باشد. مکمل کلسیم می تواند به افزودن کلسیم به رژیم غذایی شما کمک کند. کربنات کلسیم و سیترات کلسیم دو نوع توصیه شده مکمل های کلسیم هستند.
کربنات کلسیم ارزان تر و رایج تر است. در اکثر داروهای ضد اسید می توان آن را یافت. برای این که خوب عمل کند باید همراه غذا مصرف شود. سیترات کلسیم نیازی به مصرف با غذا ندارد و ممکن است توسط افراد مسن با سطوح پایین اسید معده بهتر جذب شود.
توجه داشته باشید که مکمل های کلسیم عوارض جانبی دارند. ممکن است دچار یبوست، گاز معده و نفخ شوید. مکمل ها همچنین ممکن است با توانایی بدن شما برای جذب سایر مواد مغذی یا داروها تداخل داشته باشند. قبل از شروع هر گونه مکمل با پزشک خود مشورت کنید.
هر ماده معدنی یا مغذی، باید به میزان مناسب مصرف شود. کلسیم بیش از حد می تواند عوارض جانبی منفی داشته باشد.علائمی مانند یبوست، گاز و نفخ ممکن است نشان دهنده دریافت بیش از حد کلسیم باشد. به عاوه کلسیم اضافی ممکن است خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد. در موارد نادر، کلسیم بیش از حد باعث رسوب کلسیم در خون شما می شود. این هیپرکلسمی نامیده می شود.
برخی از پزشکان بر این باورند که مصرف مکمل های کلسیم می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهد البته تحقیقات بیشتری برای درک این که چگونه مکمل های کلسیم بر سلامت قلب تأثیر می گذارد، نیاز است.
کلسیم برای سلامت کلی شما ضروری است. شما می توانید کلسیم مورد نیاز خود را از غذاهای مختلف و در صورت لزوم از مکمل ها دریافت کنید. کلسیم همراه با سایر مواد مغذی مانند ویتامین D عمل می کند. بنابراین حفظ یک رژیم غذایی متعادل بسیار مهم است. مانند هر ماده معدنی یا مغذی دیگری، باید میزان کلسیم دریافتی خود را کنترل کنید تا مقدار خیلی زیاد یا خیلی کم مصرف نکنید.
با افزایش سن افراد، حساسیت ها برای مراقب از بدن و حفظ سلامتی افزایش پیدا میکند که در این خصوص باید کارهایی انجام دهیم که ضمن حفظ سلامتی، از بروز مشکلات و بیماری ها جلوگیری کنیم.
با قرار گرفتن در آستانه ۴۰ سالگی توده عضلانی کاهش مییابد و احتمال افزایش وزن بیشتر میشود. یکی از بهترین گامها برای حفظ سلامت و اجتناب از این بیماریها، دریافت کافی ویتامینها و مواد مغذی مناسب است.
۱. مغز خود را ورزش دهید
مغز هم مانند تمام ماهیچهها و عضلات دیگر در بدن باید ورزش داده شود، البته ورزشهای مغز حرکتی نیست و با چند تکنیک ساده میتوان مغز را وارد چالشهای جدید کرد تا عملکرد بهتری داشته باشد.
برای مثال چند عادت روزانه را فراموش کنید و با روشهای دیگری آنها را انجام دهید مانند تغییر مسیر همیشگی بازگشت به خانه یا رمز دستگاههای الکترونیکی خود را از گاهی تغییر دهید. ایجاد چالش برای مغز میتواند آن را جوان نگه دارد و در سنین بالاتر عملکرد بسیار مناسبی داشته باشد.
۲. دست از ورزش بر ندارید
تمام متخصصان معتقدند که ورزش مهمترین اصل برای دوری از هرگونه بیماریهای ناشی از افزایش سن است، اما باید برای این اصل مهم برنامه ریزی دقیقی داشت تا بیشترین کارایی و بازدهی را در سلامت ما داشته باشد.
از ورزش کردن سنگین در هر روز هفته خودداری کنید و طبق برنامه ریزی که مربی ورزشی شما برایتان دارد آن را انجام دهید چراکه بعضا ورزش بیش از حد و نا منظم میتواند نتیجه عکس بر روی بدن داشته باشد.
۳. دوری از سیگار برای همیشه
سیگار کشیدن فقط برای ریههای شما مضر نیست، کلیه ها، مثانه و سیستم تصفیه بدن شما از سیگار واکنشهای منفی دریافت میکنند. اگر در جوانی از این چند عضو یاد شده به خوبی مراقبت نشود، در سنین بالاتر به انواع بیماری دچار خواهید شد که طول عمر را کاهش میدهند.
۴. کنترل مکرر فشار خون
فشار خون بالا نه تنها برای قلب مضر است بلکه در صورت توجه نکردن به آن، کلیهها از بین میرود. همانطور که میدانید بیماریها و مشکلاتی که از کلیه نشات میگیرد، اغلب غیر قابل درمان هستند. با افزایش سن، فشار خون در افراد بسیار احساس میشود که باید با یک برنامه مشخص کنترل شود تا در صورت مشاهده هر گونه اختلال، برای درمان اقدام کرد.
۵. پروستات را نادیده نگیرید
سرطان پروستات یکی از شایعترین سرطانها در بین مردان است. درمان سرطان پروستات در سنین جوانی بسیار سادهتر و حتمیتر است به طوری که هرچه سن افراد مبتلا به این سرطان بالاتر برود، احتمال درمان قطعی آن کاهش پیدا میکند و ممکن است تا پایان عمر درگیری با آن ادامه داشته باشد؛ اگر در جوانی کوچکترین علائمی از این سرطان را مشاهده کردید، آن را نادیده نگیرید و در کوتاهترین زمان ممکن نسبت به درمان آن اقدام کنید.
به نقل از پایگاه مجله آمریکایی «Men's Journal»، اگرچه لاغر شدن ممکن است آرزوی بسیاری از افراد از جمله مردان باشد، اما باید گفت درصد پایین چربی بدن و کاهش زیاد چربی، میتواند اثرات منفی و گاه جبران ناپذیری را به همراه بیاورد.
طبق اعلام دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، میانگین چربی بدن در مردان بین ۱۵ تا ۲۰ درصد است که ۳ درصد از آن ضروری است؛ به این معنا که بدون آن افراد نمی توانند زنده بمانند.
«جورجی فیر» (Georgie Fear) نویسنده کتاب «عادتهای لاغری برای کاهش وزن مادام العمر» میگوید: درصد چربی زیر ۵ درصد به عنوان هشداری برای سلامتی، حتی در خصوص ورزشکاران زبده محسوب میشود.
او در ادامه افزود: بدنسازان مرد برای رقابت ها، درصد چربی بدنشان را به زیر ۵ درصد میرسانند، اما بدنشان را روی این عدد در خارج مسابقات و تمرینها نگه نمیدارند، در ادامه از ۱۰ مشکلاتی که ممکن است بر اثر چربی پایین بدن با آن روبرو شوید، می پردازیم:
۱- شما مستعد به مشکلات جدی قلبی هستید
«کوین کمپبل» متخصص قلب میگوید: داشتن درصد کم چربی بدن میتواند سیستم قلبی- عروقی را از لحاظ آنکه عملکردی نرمال داشته باشد، تحت تأثیر قرار دهد.
به طور مثال در یک پژوهش که در مجله بین المللی فیزیولوژی ورزش منتشر شد، اعلام شد زمانی که بدن سازان با کاهش چربی، خود را برای رقابتها آماده کردند، ضربان قلب شان به زیر ۲۷ عدد در دقیقه می رسد، تعداد پایین ضربان قلب به «برادی کاردی» منجر میشود که همین امر، میتواند به سرگیجه و حتی ایست قلبی بیانجامد.
۲- انرژی شما کاهش مییابد
این متخصص قلب میگوید: زمانی که شما چربی بدن تان را از دست میدهید، انرژی ذخیره شدهای ندارید و بدن شما نمیتواند در سطح بهینهای عمل کند.
۳- سردی بدن
چربی نقش مهمی در حفظ دمای بدن دارد و به نوعی، عایقی برای اندامهای فرد فراهم میآورد، افرادیکه دچار چربی فوق العاده پایین هستند، همیشه از سرما شکایت دارند.
۴- تأثیر منفی بر تمرینات ورزشی
پس از ۲۰ دقیقه ورزش، بدن شما به مرور کربوهیدراتش را برای کسب انرژی از دست میدهد و بدن سراغ چربی هایی به عنوان منبع انرژی میرود. اگر شما چربی اندکی داشته باشید، این مسأله بر عملکرد ورزشی شما به شدت تأثیرگذار خواهد بود.
۵- عدم بهبودی عضلات پس از ورزش
زمانی که درصد چربی بدن شما پایین است، این مسأله در سطح گلوکوژن و کربوهیدراتهای ذخیره شده و در عضلات و کبد شما نیز تأثیر می گذارد و از آن رو وجود گلیکوژن برای بهبودی بدن حائز اهمیت است.
۶- پیوسته گرسنه هستید
رژیم غذایی در جهت کاهش چربی بدن به کاهش سطح «لپتین در حال گردش در بدن» منجر میشود. در پی این مسأله، گیرندههای لپتین در هیپوتالاموس متوجه این کاهش شده و اشتهای افراد افزایش مییابد، بنابراین شما همیشه احساس گرسنگی دارید.
۷- کاهش سطح تستوسترون
سطح پایین لپتین میتواند به کاهش سطح تستوسترون نیز منجر شود، تستوسترون هورمونی مردانه است که توسط بدن انسان تولید میشود. تستوسترون بر رشد جنسی و ظاهر مردان اثر میگذارد.
۸- استخوانهای شما شکننده میشوند
زمانی که وزن درصد چربی بدن را بسیار کاهش میدهید، در واقع در حال مداخله در توانایی بدن برای جذب مناسب و استفاده از کلسیم و ویتامین D هستید. ورزشکارانی که به سختی میکوشند تا سطح لاغری شدیدتری را بدست آورند، از تراکم استخوانی پایین تری برخوردارند و حتی در برخی موارد تشخیص داده شده که دچار پوکی استخوان شده اند.
۹- بی حوصلگی
داشتن چربی امری مهم برای عملکرد نورولوژیک محسوب میشود، بنابراین داشتن سطح پایین اسیدهای چرب ضروری که مغز شما بخاطر انرژی به شدت به آنها نیاز دارد، میتواند به نوسانات شدید خلقی منجر شود.
۱۰ – ابتلا به مه مغزی
«مه مغزی»، احساس خستگی ذهنی یا گیجی است که تفکر واضح را دشوار میکند، سطوح پایین اسیدهای چرب در مغز نیز میتوانند به ایجاد مشکل در تمرکز ذهن و خستگی ذهنی منجر شوند.