علمی-آموزشی-ریاضیات
این وبلاگ مطالب علمی-آموزشی-ریاضیات متوسطه اول و دوم و ریاضی دانشگاه را شامل می شود
علمی-آموزشی-ریاضیات
این وبلاگ مطالب علمی-آموزشی-ریاضیات متوسطه اول و دوم و ریاضی دانشگاه را شامل می شود
شش علت مهم ریزش مو در خانم‌ها/ بیماری‌هایی که رشد موهایتان را متوقف می‌کند
من از عدالت الهی و آتش حهنم میترسم.شما چطور؟!
ریزش مو یکی از اختلالات شایع در خانم‌ها محسوب می‌شود، برای درمان این مشکل ابتدا باید علل آن را شناخت.
؛ حوزه کلینیک در نظر دارد مهمترین مسائل بهداشتی، درمانی و مهارت زندگی که خانم‌ها باید بدانند، در اختیار آنها قرار دهد.
ریزش مو یکی از عارضه‌های شایع در خانم هاست که می‌تواند علل جسمی و روانی داشته باشد، این عارضه تحت تاثیر تغییرات دوران بلوغ، بارداری، شیردهی و یائسگی به وجود می‌آید.
کم خونی و فقرآهن
یکی از علل ریزش مو در خانم‌ها فقر آهن و کم خونی محسوب می‌شود، خانم‌ها برای درمان ریزش مو ناشی از فقر آهن باید به پزشک مراجعه کنند و در صورت تشخیص این مشکل، بنابر تجویز پزشک از قرص آهن استفاده کنند.
بیماری هایی که موجب ریزش مو می شوند
دیابت، لوپوس، اختلالات هورمونی ناشی از کم کاری یا پرکاری غده تیروئید و همچنین درمان‌های سرطان از مهم ترین علل اصلی ریزش مو هستند، علاوه بر این موارد عفونت های قارچی و کیست تخمدان از دیگر بیماری‌هایی است که به ریزش مو در خانم‌ها منجر می شود.
ریزش مو در دوران بارداری و یائسگی
در دوران یائسگی به دلیل کاهش ترشح هورمون استروژن در بدن خانم‌ها، ریزش مو رخ می دهد، در دوران بارداری نیز به دلیل تغییرات هورمونی صورت گرفته ریزش مو در خانم‌ها اتفاق می افتد، عارضه ای که در برخی موارد تا چند ماه پس از تولد کودک همچنان ادامه خواهد داشت.
استرس و اضطراب موهایتان را می ریزاند
استرس، اضطراب، مشکلات روحی روانی و شوک های روانی ناشی از غم از دست دادن یکی از عزیزان و یا شکست عاطفی و طلاق می‌تواند موجب ریزش مو در خانم‌ها شود. در این موارد در صورتی که بتوان بر استرس و اضطراب غلبه کرد رشد مو‌ها به شکل طبیعی خود باز می‌گردد.
رژیم غذایی نادرست و ریزش مو
تغذیه نادرست یکی از علل اصلی ریزش مو محسوب می‌شود، در صورتی که فقر مواد مغذی در بدن بروز کند، به دلیل اینکه این مواد مغذی در اندام‌های حیاتی مصرف می‌شود مواد مورد نیاز به مو‌ها نمی‌رسد و موجب ریزش مو در خانم‌ها می‌شود.
بلایی که اتو مو بر سرتان می آورد
نگهداری و مراقبت از مو‌ها نیز از علل تاثیرگذار در رشد موهاست، کسانی که مو‌های خود را محکم می‌بندند یا به طور مداوم از دستگاه‌های صاف کننده یا فر کننده مو استفاده می‌کنند گرفتار ریزش مو می‌شوند، به همین دلیل باید در استفاده از این وسایل برای زیبایی مو رعایت احتیاط را کرد.
آیا قطره آهن دندان کودک شما را پوسیده و خراب می‌کند؟
حافظ:یک متخصص اطفال گفت: قطره آهن تاثیری در پوسیدگی دندان کودک نداشته و صرفا باعث تغییر رنگ و سیاه شدن دندان‌ها می‌شود.
علی محتشمی متخصص اطفال
اظهار کرد: قطره آهن تاثیری در ایجاد پوسیدگی دندان کودک نداشته و صرفا
باعث تغییر رنگ و سیاه شدن دندان‌ها می‌شود که آن هم با رعایت اصول بهداشتی
مانند تمیز کردن دندان‌های شیرخوار با مسواک انگشتی یا پارچه نخی آغشته به
آب و چکاندن قطره آهن در انتهای دهان قابل پیشگیری است.
این متخصص اطفال بیان کرد: والدین نباید برای سیاه شدن دندان کودکشان پس از مصرف قطره آهن نگران باشند، چرا که مدتی پس از اتمام دوره مصرف قطره آهن، سیاهی دندان‌ها برطرف می‌شود، می‌توان به جای قطره آهن و مولتی ویتامین، از قطره خارجی مولتی‌ویتامین به همراه آهن و زینک استفاده کرد و آن را به شیرخوار داد.
محتشمی با اشاره به اینکه قطره‌های نامبرده نیز ممکن است دندان کودک را سیاه کنند، افزود: بلافاصله پس از چکاندن قطره به داخل دهان کودک، از آب جوشیده سرد شده استفاده کرد و سپس با مسواک انگشتی، دندان کودک را تمیز کرد.
آیا قطره مولتی‌ویتامین میم تامین‌کننده آهن است؟
وی گفت: اگر قطره مولتی‌ویتامین میم را به کودک می‌دهید باید بدانید که این قطره حاوی آهن نیست و قطره مولتی‌ویتامین میم اورنج حاوی آهن است، بنابراین باید در کنار قطره ویتامین میم، به کودک قطره آهن هم داده شود اما اگر برای شیرخوارتان از مولتی‌ویتامین میم‌اورنج استفاده می کنید باید روزی یک سی‌سی به کودک داده شود تا نیاز او به این دو مورد را تامین کند.
اگر نوزاد قطره آهن را بالا آورد چه کار کنیم؟
این متخصص اطفال گفت: اگر هرازگاهی کودک مولتی ویتامین را بالا آورد، لازم نیست بلافاصله مجددا به او دوباره شربت یا قطره را بدهید، گر کوک به هیچ‌وجه قطره آهن را نخورد باید در مرحله اول قلق نوزادتان را پیدا کنید. اینکه برخی مادران می‌گویند نمی‌شود و نمی‌خورد و با این توضیحات خود را توجیه می‌کنند و دیگر به کودک قطره آهن را نمی‌دهند، باید بدانند رفتارشان اصلا منطقی نیست و باید به هر شکلی که شده قطره را به کودک بدهند زیرا ندادن به موقع و مرتب قطره به کودک با عوارض منفی همراه خواهد بود.
بعد از دادن قطره آهن می‌توان به کودک شیر داد؟
وی با تاکید بر اینکه نباید بلافاصله پس از خوراندن قطره آهن به کودک شیر داد، گفت: این کار جذب آهن را به تاخیر می‌اندازد؛ کودکانی که قطره آهن به آنها داده نمی‌شود دچار کم‌خونی‌های زودرس می‌شوند و این عارضه به بروز بی‌اشتهایی، بداخلاقی و اختلال رشد و در سنین بالاتر عدم تمرکز ریزش موی شدید منجر می‌شود.
قطره آهن ایرانی بهتر است یا خارجی؟
این متخصص اطفال گفت: به هیچ‌وجه والدین نباید در دادن قطره آهن به کودک کوتاهی کنند، قطره آهن باید روزانه به طور مرتب و سر وقت مصرف شود؛ همه شیرخواران از سن ۳ ماهگی و ۴ ماهگی دچار کم‌خونی فیزیولوژیک می‌شوند و به همین دلیل توصیه می‌شود از ۶ ماهگی حتما به کودک قطره آهن که بهتر است از نوع ایرانی باشد، بدهید اینکه تاکید می‌شود نوع ایرانی آن را تهیه کنید به این دلیل است که میزان آهنی که یک کودک ایرانی به آن نیاز دارد، در این قطره موجود است.
چگونه به دوست یابی کودکمان کمک کنیم؟
یک روانشناس و مشاورکودک گفت: پدر و مادر الگوی رفتاری مناسبی برای دوست یابی کودک خود هستند.
زهرا امام روانشناس و مشاوره کودک ؛ اظهار کرد: نخستین گام برای آموزش دوست‌یابی به کودکان این است که والدین الگوی مناسب رفتاری برای کودک خود باشند.
وی با بیان اینکه پدر و مادر به عنوان والدین کودک باید مهارت‌های ارتباطی را قبل از آموزش به فرزند خود، فرا گرفته باشند، گفت: در خصوص کودکان زیر 7 سال باید نکات خاصی رعایت شود، والدین باید احساس ارزشمندی را در کودک خود پرورش دهند و عزت نفس او را تقویت کنند، برای مثال آنها می‌توانند روی جنبه خجالتی بودن او کار کنند.
امام افزود : والدین با دادن مسئولیت‌های کوچک به فرزند خود، می‌توانند او را زیر نظر داشته باشند و توانایی‌های او را شناسایی کنند. زمانی که کودکان احساس مالکیت روی وسایل و اسباب بازی‌های خود داشته باشند، ممکن است از دادن وسایل خود به دوستانشان خودداری کنند. والدین باید این امر را مدیریت و به کودک خود کمک کنند که رفتار مناسبی با دوست خود داشته باشد.
وی با بیان اینکه والدین با توجه به خصوصیات فرزند خود باید تشخیص دهند که چه دوستی برای فرزندشان مناسب است، افزود: باید دوستی برای کودکانشان انتخاب کنند که از نظر جنبه هایی شبیه او باشد. به طور مثال کودکان گوشه گیر نمی توانند با کودکان شبیه خود که گوشه گیر هستند، دوستی موفقی داشته باشند، همچنین نمی توانند با کودکان بسیار فعال هم دوستی پایداری داشته باشند، چراکه دچار تنش می‌شوند.
این روان شناس و مشاور کودک تصریح کرد : والدین روی اعتماد به نفس کودک خود کار کنند و یک سری مهارت های پایه و اساسی مانند قدرت نه گفتن را به آنها آموزش دهند. والدین باید کودک خود را قبل از رفتن به مهد کودک و پیش دبستانی آماده کنند، چرا که این مکان ها تعداد جمعیت بیشتری نسبت به محیط خانه دارد و پدر و مادر در این زمینه می‌توانند از مربی او کمک بگیرند.
وی با بیان اینکه در محیط مهدکودک دو نوع کودک وجود دارد، گفت: کودکانی هستند که دوست دارند از طرف دیگران حمایت شوند و اعتماد به نفس پایینی دارند. این نوع کودکان با بچه‌هایی ارتباط برقرار می‌کنند که غالبا از خودشان بزرگتر هستند، چراکه آن ها حالت حمایتی برای این گونه کودکان دارند. از طرفی دیگر کودکانی هستند که خودشان نقش حمایتی دارند و با کودکانی که از خودشان کوچکتر هستند، دوست می‌شوند که بتوانند رهبر آنها باشند.
امام خاطرنشان کرد : اولین نیاز هر کودک نیاز به توجه است. والدین باید با توجه به رشد و سن کودک خود نیازهای او را بشناسند. پدر و مادر قبل از آموزش دوست یابی به فرزند خود، باید خود الگوی مناسبی برای رفتار کودک باشند، چرا که والدین الگوهای مشاهده‌ای رفتاری خوبی برای کودک خود هستند.
وی با بیان اینکه باید به کودکان در شناسایی مناسب احساساتشان کمک کرد، گفت: احساسات کودک خود را نام گذاری کنید، گفتن جمله «عصبانی ام» درست نیست، چرا که بار هیجانی زیادی دارد، باید در مقابل عمل نادرست او از جمله «من ناراحتم» استفاده شود.
امام در پایان عنوان کرد : والدین باید محیط مهد کودک و پیش دبستان و دوستان کودک خود را بشناسند و با توجه به یاد دادن الگوهای رفتاری پایه و ابتدایی به آنها شبکه دوستان او را افزایش دهند، در این زمینه والدین می توانند از مربی او در مهد کمک بگیرند.
یک روانشناس گفت: علاقه مندی والدین به «تربیت کودکان مستقل» همزمان با بزرگتر شدن کودک، این موضوع را به یکی از دغدغه‌های غیرقابل اجتناب والدین تبدیل می‌کند.
سیدشهرام علیزاده متخصص و روانشناس کودک و نوجوان مطرح کرد: شیوه های تربیتی والدین نقش مهمی را در وابستگی کودک به آنها ایفا می کنند. همچنین مواردی چون بیش حمایتگری والدین، تک فرزندی بودن، اعتماد به نفس ضعیف کودک و اضطراب والدین به عنوان مهمترین عوامل وابستگی کودک محسوب می شود.
وی در ادامه عنوان کرد: کودکی را در نظر بگیرید که در تلاش است تا خوراکی خود را باز کند. مادر این کودک از راه می رسد، سریعا به کمک کودک می شتابد و مداخله مادر موجب کاهش اعتماد به نفس کودک شده و پیام «تو نمیتوانی این کار را انجام بدهی، من به جای تو انجامش می دهم» را به او منتقل می کند و شکل گیری پایه های وابستگی را موجب می شود.
علیزاده با اشاره به تمایز بین استقلال و رهاشدن کودک تصریح کرد: استقلال کودک به معنای عدم حمایت والدین نیست. استقلال کودک به این معنا نیست که کودکی ۳ ساله به تنهایی اتاق خود را مرتب کند،نظافت خود را به نحو احسن انجام دهد و در مواجهه با مشکلات هیچ کمکی از والدین دریافت نکند. نباید با توجه به سن کودک انتظارات معقولی را معین کنید که کودک با شکست های مکرر مواجه نشود.
راهکارهای مستقل تر شدن کودک
این روانشناس خاطر نشان کرد: از کودک بیش از حد محافظت نکنید، زیرا محافظت افراطی از کودک، مانع شکل گیری شخصیت مستقل در او می شود. به کودک خود فرصت بدهید تا توانایی مراقبت از خودش را به دست آورد و در عین حال، بدون دخالت مستقیم، او را در مقابل آسیب های احتمالی حفظ کنید.
علیزاده افزود: اجازه دهید تا کودک نیازهای خود را بطور مستقل رفع کند و تنها در مواردی از شما کمک بگیرد که به خاطر محدودیت ها و یا شرایط خاص در برطرف کردن یک نیاز با مشکل مواجه شود.
وی در ادامه بیان کرد: اعتماد به نفس کودک را تقویت کنید، زیرا خدشه دار شدن اعتماد به نفس موجب ضعیف و وابسته شدن کودک می شود. همچنین در صورتی که فرزندتان با دوستش دعوا می کند، توپ او را می گیرند و سایر این موارد، به سرعت برای حل مشکل وارد ماجرا نشوید. حضور روزانه شما در مدرسه و تنبیه کودکان همسایه وابستگی هر چه بیشتر فرزندتان به شما را به همراه خواهد داشت.
این روانشناس گفت: اجازه دهید فرزندتان در موقعیت های اجتماعی با پیامد کارهایش مواجه شود؛ به طور مثال وقتی کودکتان موبایل کسی را برمی دارد به او تذکر ندهید که به تلفن دست نزند. اجازه دهید صاحب موبایل این برخورد را با کودکتان داشته باشد زیرا با این کار فرزندتان متوجه می شود که قوانین در سطح اجتماع وضع شده اند و والدین قصد اظهار نظر در تمامی حوزه ها را ندارند.
علیزاده در پایان عنوان کرد: لازم به ذکر است مستقل شدن کودک به تدریج به وجود می آید و سنگ بنای آن در دو سال اول زندگی کودک شکل می گیرد.
ترفند‌های کاهش استرس در محیط کار کدامند؟
هر فردی در زندگی روزمره ممکن است دچار استرس و اضطراب گردد. در اینگونه مواقع دانستن برخی از روش‌ها می‌تواند در مبارزه با اضطراب به شما کمک کند.
در دهه اخیر موضوع استرس و آثار آن در سازمان یکی از مباحث اصلی مدیریت رفتار سازمانی را به خود اختصاص داده است؛ زیرا فشار عصبی در سازمان همچون آفتی فعالیت ها را تحلیل داده و از بین می برد.
توجه به محیط های شغلی و شرایط کار کارکنان امری است که موجب بالا بردن کیفیت کار، حفظ سلامت و بهداشت کارکنان و بهره جویی بیشتر و بهتر از طول مدت سنوات کاری آنها می شود.
حدود ۲۵ درصد احاد جامعه، گرفتار یک نوع از اختلالات روانپزشکی هستند که شایع ترین نوع اختلالات، استرس و افسردگی است.
مهم ترین نکته آن است که شایع ترین نگرانی ها در میان مردان
به ترتیب «نگرانی از آینده مالی و اقتصادی»، «نگرانی از بیکاری» و «نگرانی
از مسائل عاطفی» است و وضعیت نگرانی ها در میان افراد بی سواد، تحصیلکرده،
افراد متاهل و مجرد، مطلقه و افراد در تقسیم بندی طبقاتی متفاوت بوده و
تغییرات رفتاری آنها از پیامدهای نگرانی ها است.
اما شایع ترین نگرانی ها در میان زنان
به ترتیب «نگرانی در مورد سلامت یکی از اعضای خانواده» ، «نگرانی از آینده
فردی و خانوادگی»، «نگرانی از بیماری، مصدومیت و معلولیت» و «نگرانی از
آینده مالی و اقتصادی» است.
براساس بررسی های انجام شده، کاهش میزان خواب، کم شدن روابط اجتماعی، ورزش، کم اشتهایی، کاهش تعاملات خانوادگی، مطالعه، تمرکز و تفکر مفید، کارکرد روزانه مانند تمیز کردن محیط زندگی و کار، رابطه با همکاران یا همکلاسی ها، پرخاشگری، قرمز شدن صورت و... از پیامدهای نگرانی ها هستند.
ترفند‌هایی که استرس کاری شما را کم می‌کنید
نسیم نجفی روان شناساظهار کرد: ما زمانی که احساس کنیم موقعیت‌ها از کنترلمان خارج هستند، استرس را تجربه می‌کنیم.
وی با بیان اینکه این احساس باعث فعال شدن هورمون استرس خواهد شد که اگر مزمن باشد، باعث اُفت اعتماد‌به‌نفس، تمرکز و سلامتی می‌شود، افزود: برای کاهش استرس کاری باید جنبه‌هایی از وضعیت را که قادر به کنترل آن هستید و همچنین جنبه‌های غیرقابل کنترل را شناسایی کنید. به طور مثال عموما شما کنترل اقدامات و واکنش‌های خود را در دست دارید، اما کنترل نیروهای محیط اطراف‌تان یا لحن کلام یک فرد دیگر در دست شما نخواهد بود. سعی کنید در سهم ۵۰ درصدی خود بی‌عیب و نقص باشید و دغدغه بقیه را رها کنید.
نجفی عنوان کرد: اغلب ما در طول روز زیر بار حجم بالایی از کار هستیم. ایمیل‌ها، تماس‌های تلفنی، پیغام‌های لحظه‌ای و ناگهانی، ضرب‌العجل‌های اضطراری همه دست به دست هم می‌دهند تا روز یک کارمند را بیش از پیش آشفته کنند و شما را دچار استرس کنند.
وی افزود: اگر چه شاید شما کنترلی بر حواس‌پرتی‌ها نداشته باشید اما می‌توانید واکنش خود را کنترل کنید. حواس‌پرتی را قبول کنید، آن را کنار بگذارید، یا اهمیتش را تشخیص دهید و برای آن برنامه ریزی کنید. شما باید برای واکنشی که می‌خواهید نشان دهید، معیارها را از پیش تعیین کنید. پس می‌توانید با پاسخ دادن به پیغام‌ها در زمانی مشخص، تعیین ساعت‌های اداری برای صحبت شخصی یا بستن در اتاقتان در زمانی که نیاز به تمرکز دارید، اطرافیان‌تان را نیز آموزش دهید.
نجفی گفت: اگر استرس کاری دارید یا کار برایتان ناراحتی ایجاد می کند، باید برنامه کاری روزانه خود را مرتب کنید. اولین نکته این است که سعی کنید که چند دقیقه زودتر به محل کار خود وارد شوید تا بتوانید یک برنامه ریزی مرتب و صحیح برای کار روزمره خود داشته باشید. این امر به شما کمک می کند تا به یک آرامش روحی برسید.
وی با بیان اینکه چاره استرس کاری، تنوع است، ادامه داد: تنوع را به نوعی نمک زندگی معرفی کرده اند و این مسئله بیش تر از هر زمان دیگر در روزهای کاری خود را نشان می دهد.
نجفی اظهار کرد: مسلما تکرار یک یا چند نوع کار به صورت روزمره به فرد فشار آورده و باعث ناراحتی و افسردگی و استرس فرد خواهد شد. در این شرایط سعی کنید تا در صورت امکان کارهای روزمره را به شکلی متفاوت انجام دهید.
وی با بیان اینکه در صورت امکان نحوه رفت آمد به محل کار خود را تغییر دهید یا در زمان استراحت و ناهار سعی کنید تا کاری متفاوت انجام دهید، تشریح کرد: تحقیقات نشان داده است که کارمندانی که در زمینه طراحی و دکوراسیون محل کار خود نظر می دهند و آن را به دلخواه تغییر می دهند، ۴۰ درصد از سایرین شادتر هستند.
یک روانشناس کودک گفت: استرس و اضطراب والدین تاثرات منفی بر روی سلامت کودک دارد.
سید رضا فراهانی اظهار کرد: استرس و اضطراب والدین، مستقیما بر روی دلبستگی و رشد عاطفی-اجتماعی کودک اثرات منفی می‌گذارد.
وی با بیان اینکه محیط اطراف کودکان را در دوران نوزادی عمدتا والدین به وجود می‌آورند و در این زمان، کودک شروع به ساختن رابطه عاطفی و عمیق با والدین و سایر اعضای خانواده می‌کند، گفت: کودک در این شرایط به راحتی تحت تاثیر وضعیت احساسی و عاطفی و فشار‌های روانی والدین و اطرافیان قرار می‌گیرد.
فراهانی عنوان کرد: میزان بالای استرس و اضطراب والدین، اثرات مضر و نامطلوبی را بر کودکان می‌گذارد و این اثرات منفی در بلند مدت سلامت کودک را به خطر می‌اندازد.
وی با بیان اینکه میزان بالای استرس مادر، تحول هیجانی و رفتاری را در کودکان به دنبال دارد، بیان کرد: از زمان تشکیل نطفه کودک، این استرس بر او اثر گذار است، به عنوان مثال، میزان بالای استرس مادر در دوران بارداری، رشد کامل مغز کودک را به شدت با اختلال مواجه می‌کند.
این روانشناس کودک خاطرنشان کرد: میزان بالای استرس والدین در طول 3 سال اول زندگی کودک، موجب شکل گیری رابطه منفی و نا امن والد با فرزند می‌شود و در نهایت افزایش اختلالات عاطفی و رفتاری کودکان را به دنبال دارد و می‌تواند احتمال ابتلای کودکان به اختلالاتی نظیر بیش فعالی، اوتیسم، اعتیاد و اختلالات خلقی را افزایش دهد.
یک روانشناس و مشاور کودک گفت: والدین و رفتار آنها در افزایش مهارت‌های اجتماعی کودک خجالتی تاثیر بسزایی دارد.
نسیم نجفی روانشناس کودک بیان کرد: در کودکان خجالتی، شخصیت و عوامل تربیتی ناشی از محیط حائز اهمیت و قابل بررسی است.
وی با بیان اینکه در کودکان خجالتی، ارتباط برقرار کردن و بیان احساسات ضعیف است، تاکید کرد: کودک خجالتی هنگاهی که با غریبه ای رو به رو می شود، پشت پدر یا مادرش پنهان می شود. رفتارهای تحقیر آمیز با این کودکان موجب می شود که کودک احساس ناتوانی کرده و حالت درماندگی در او تثبیت گردد.
نجفی ادامه داد: بهترین روش درمانی برای کودکان خجالتی، کمک گرفتن از
مادر و انجام تکنیک های بازی گونه یا بازی محور است که کودک درگیر رابطه ای
خوشایند می شود و مادر با ایجاد این رابطه خوشایند، به آن تداوم و جهت می
بخشد.
این روانشناس کودک افزود: از تشویق کردن کودکان خجالتی نباید
غافل شد و اگر کودک رفتاری مثبت انجام داد باید باید آن را تقویت کرد، زیرا
این روند منجر به تکرار و تثبیت رفتار های مثبت در کودک می شود.
وی با بیان اینکه نقش والدین و رفتار آنها در افزایش مهارت های اجتماعی کودک تاثیر بسزایی دارد گفت: مادر می تواند با ایفای نقش محتوای اجتماعی مطلوب، به آرامی روابط اجتماعی را به کودک آموزش دهد و هنگامی که کودک این روابط را یاد می گیرد، خجالتی بودن او کاهش می‌یابد.
نجفی در پایان عنوان کرد: قصه گویی یکی از راه هایی است که می توان به وسیله آن یک تصویر ذهنی بسیار خوب برای کودک ایجاد کرد؛ این روند موجب رشد فکری و عاطفی بیشتر کودک می شود.
چگونه کنترل خشم را به کودکان آموزش دهیم؟
یک روانشناس گفت: آموزش مهارت کنترل خشم به کودکان از جمله مهارت‌های مهم زندگی است که باید والدین آن را به فرزندان خود بیاموزند.
افسانه رحمانی متخصص و روان شناس کودک اظهار کرد: آموزش مهارت کنترل خشم به کودکان از جمله مهارت‌های مهم زندگی است که باید والدین آن را به فرزندان خود بیاموزند.
وی با بیان اینکه مهم ترین نکته در این آموزش آن است که والدین مهارت‌های کنترل و مدیریت خشم را یاد بگیرند و به آن عمل کنند تا کودکان خوب آموزش ببینند، افزود: کنترل خشم یک مهارت در زندگی است، لذا چگونگی کنترل خشم را باید به کودکان آموخت.
وی با بیان اینکه بهتر است برای شروع مهارت‌های حل مسئله را به کودکان آموزش دهیم، گفت: بهتر است به کودکان بیاموزیم که هنگام خشم چه کارهایی را می‌توانند انجام دهند و به انجام چه کارهایی مجاز نیستند. شکستن وسایل، فریاد زدن بر سر دیگری، آسیب رساندن به خود و پرت کردن اشیا به در و دیوار از جمله کارهایی است که نباید کودکان انجام دهند و برعکس دور شدن از موقعیت، کمک خواستن، حرف زدن درباره موضوع ناراحت کننده، کشیدن یک نقاشی و غیره از موارد پیشنهادی به کودک در حسین خشمگین شدن است.
رحمانی ادامه داد: باید به کودکان آموزش دهیم که از لحاظ فکری و همچنین از جنبه بدنی خشم را از خود دور کنند.
وی با بیان اینکه والدین می‌توانند برای آرام کردن کودکان به هنگام خشم از پنج حس آنها استفاده کنند، افزود: استفاده از حواس(لامسه، بویایی، چشایی، شنوایی، بینایی) در هنگام عصبانیت یک پاسخ مناسب تر در مقابل احساس خشم است.
این روانشناس گفت: یکی از بهترین راه‌ها برای سازگاری با پاسخ‌های فیزیکی مضر در برابر خشم، انجام یک کار فیزیکی دیگر است.
وی با بیان اینکه در هنگام خشم با کودک همدردی کنید و به او بگویید که شرایطش را درک می‌کنید و می فهمید که او عصبانی است، افزود: خشم کودک را کوچک، حقیر و مسخره جلوه ندهید و در لحظه به عصبانیت او نخندید.
رحمانی تصریح کرد: بهتر است به هنگام خشم کودک، سعی نکنید در او این باور را ایجاد کنید که خشمش بی مورد است و مسئله مهمی وجود ندارد.
یک روان شناس کودک و نوجوان گفت: در مسیراصلاح رفتار لازم است که انتظارات خود را از فرزندتان را به صورت واضح تعریف کنید.
سید شهرام علیزاده روان شناس کودک و نوجوان اظهار کرد: در صورتی که برخی از رفتارهای فرزندتان را نامطلوب می دانید پیش از هر اقدامی آنها را به صورت واضح بر روی تکه ای کاغذ یادداشت کنید؛ به طور مثال «اسباب بازی هایش را پس از بازی جمع نمی کند» یا « در هنگام خشم اطرافیانش را کتک می زند».
وی با بیان اینکه به کار بردن برچسب هایی چون لجباز، بی نظم، و لوس رفتار نامطلوب را توصیف نمی کند و موجب ابهام هر چه بیشتر مسئله می شود، عنوان کرد: سعی کنید تا حد ممکن رفتارهای نامطلوب فرزندتان را دقیق و کاملا اختصاصی تعریف کنید و آن ها را به بخش های کوچک تقسیم کنید تا تغییر و اصلاح امکان پذیر شود.
علیزاده ادامه داد: حال یک مشکل را انتخاب کنید و سعی کنید هر بار یک گام برای اصلاح آن پیش بروید. سعی نکنید که مشکلات کودک را یک شبه حل کنید و این نکته را در نظر بگیرید که تغییرات تدریجی ماندگارتر خواهند بود، چرا که یکی از ضروریات تغییر رفتارهای نامطلوب کودکان، هماهنگی والدین است. لازم است که پدر و مادر در مورد مشکل و راه حل انتخابی هم نظر باشند و هر دو به توافقات انجام شده در مورد نحوه حل مشکل پایبند باشند.
وی افزود: در مسیر اصلاح رفتار لازم است که انتظارات خود از فرزندتان را به صورت واضح تعریف کنید. به طور مثال بنویسید «من می خواهم فرزندم پس از ورود به هر مکانی سلام کند». در این شرایط پس از نوشتن انتظاراتتان به صورت انتقادی درخواست های خود را بخوانید و با توجه به شرایط سنی و عقلی فرزندتان انتظاراتتان را تغییر دهید.
این روان شناس کودک و نوجوان مطرح کرد: برای مثال باید بدانیم که انتظار اینکه کودکی ۲ ساله در بدو ورود به هر مکانی سلام کند، انتظاری نامعقول به شمار می رود؛ اما توصیه می شود که با دید مثبت به فرزندتان بنگرید و شخصیت فرزندتان را بطور کلی زیر سوال نبرید. شما رفتار نامطلوب فرزندتان را نمی پسندید، اما خود او را دوست دارید. اگر فرزندتان روی مبل بالا و پایین می پرد به او بگویید که رفتارش مورد پسند شما نیست.
علیزاده ادامه داد: در مورد انتظارتتان با فرزندتان صحبت کنید و از به کار بردن کلمات کلی و مبهم بپرهیزید، چرا که به کار بردن جمله «من می خواهم که تو با ادب تر باشی» برای کودک کاملا مبهم است. انتظار خود را بصورت واضح توصیف کنید و به فرزندتان بگویید که دقیقا چه می خواهید؛ مثلا به او بگویید که «من می خواهم وقتی که به خانه دیگران می رویم به محض ورود سلام کنی».
یک روان شناس کودک و نوجوان گفت: کودکی که از امنیت عاطفی برخوردار نباشد، احساس افسردگی خواهد کرد و به احتمال زیاد به کودکی مضطرب تبدیل خواهد شد.
سید شهرام علیزاده روان شناس کودک و نوجوان اظهار داشت: احساسات و برداشت والدین از تجربه های دوران کودکی تأثیر بسزایی بر نحوه فرزند پروری آنها دارد.
وی با بیان اینکه درک هر چه بیشتر والدین از خودشان و رفتارهایشان موجب ایجاد رابطه ای سالم با فرزندشان خواهد شد، عنوان کرد: سلامت و امنیت عاطفی کودکان در گرو برخورد والدین نسبت به رفتارهای آن هاست.
علیزاده افزود: متاسفانه برخی از والدین با القای حس بی اعتمادی در وجود کودکان، تعادل عاطفی او را با خطرات جدی مواجه می سازند.
این روان شناس کودک و نوجوان گفت: پدری که در گفتگوهای خود با کودک، ناشایست بودن «دروغگویی» را متذکر می شود و در زمانی دیگر او را مجبور می کند تا به دروغ بگوید «پدرم خانه نیست»، حس دوگانگی آسیب زایی را در وجود کودک شکل می دهد.
وی با بیان اینکه متحمل است که الگوهای رفتاری منفی خانوادگی از والدین به فرزندان و از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود، تصریح کرد: تعادل عاطفی کودک در گرو پیش بینی پذیر بودن، ثبات و پذیرا بودن والدین است.
علیزاده بیان کرد: کودکی که از امنیت عاطفی برخوردار نباشد، احساس افسردگی خواهد کرد و به احتمال زیاد به کودکی مضطرب تبدیل خواهد شد.
وی با بیان اینکه کودکانی که به خود بی اعتمادند در محیط های اجتماعی بی قرار خواهند بود، ادامه داد: این کودکان در زمان غیبت والدین به شدت مضطرب می شوند و دورماندن از مادر برایشان بسیار زجرآور خواهد بود. چنین کودکانی مدام نشخوار فکری را تجربه خواهند کرد و درباره درست یا غلط بودن یک رفتار با خود کلنجار خواهند رفت.
این روان شناس کودک و نوجوان تاکید کرد: امنیت عاطفی کودک بسیار ضروری است و کودکان به امنیت عاطفی نیازمندند. احساس اینکه والدین و یا مربی آنها را دوست ندارند، آنها را رها می کنند، جا می گذارند و یا ممکن است بزرگترهای آنها به دلیل اشتباه آنها بروند و دیگر برنگردند، بسیار برای کودکان دردناک است.
علیزاده افزود: هیچ گاه در صحبت هایتان برای تنبیه کودک و به اصطلاح سر به راه کردن او از جملاتی از قبیل «دیگه دوستت ندارم و مامانت نیستم»، «امیدوارم تو رو نبینم و از دستت راحت شم»، «دیگه دوستت ندارم چون به حرف من گوش نمیکنی» استفاده نکنید؛ به کار بردن چنین جملاتی امینت روانی کودک را با خطرات جبران ناپذیری مواجه خواهد کرد.
وی با بیان اینکه در صورت تنبیه کودک، رفتار او را مورد انتقاد قرار دهید و شخصیت او را خدشه دار نکنید، تشریح کرد: به کودک اعتماد کنید و در برابر اشتباهات او با صبوری برخورد کنید؛ همچنین او را بی قید و شرط دوست بدارید و برای خواسته شدن او قانون نگذارید و با او صادق باشید. همچنین در درجه اول خودتان به توصیه هایتان عمل کنید.
یک روان شناس و مشاوره خانواده گفت: والدین نباید آرزوی‌های ناکام تحصیلی خود را در فرزند خود جستجو کنند.
مهرنوش اشکانی زاده روان شناس و مشاور خانواده اظهار کرد: نقش والدین در موفقیت تحصیلی فرزندان یک تاثیر ریشه ای است. نه تنها در دوران تحصیل، بلکه باید قبل از دوران تحصیل ریشه آن را در فرزند خود پرورش دهند.
وی با بیان اینکه فرزندانی که والدین تحصیل کرده دارند قطعا شانس بیشتری در موفقیت های تحصیلی دارند، گفت: والدین این گونه بچه ها به دلیل اینکه مطالعه بیشتری دارند، می توانند فرزندان خود را بهتر راهنمایی کنند.
کارشناس و مشاور خانواده گفت: زمانی که والدین خود از تحصیلات عالی و آکادمیک ناکام بمانند، آرزوهای خود را در فرزندان خود جستجو می‌کنند و این می تواند بدترین اتفاق زندگی یک فرد باشد.
اشکانی زاده ادامه داد: والدین باید توانایی فرزند خود را بسنجند و بر حسب توانایی او از فرزند خود انتظار داشته باشند.
وی افزود: من معتقدم سنجیدن توانایی فرزندان توسط والدین منوط به این است که به والدین آموزش های لازم را در این زمینه بدهیم.
اشکانی زاده با اشاره به اینکه متاسفانه در دهه اخیر والدین بر حسب چشم و هم‌چشمی و بدون در نظر گرفتن توانایی فرزند خود فشار های زیادی به او وارد می کنند گفت: والدین باید هوش و استعدادهای او را شناسایی کنند و نباید آن ها را مجبور به قرار دادن در وضعیت ایده آل کنند . در این زمینه حتی باید به نظر فرزند خود در انتخاب رشته تحصیلی او احترام بگذارند .
وی خاطرنشان کرد: فشار هایی که به فرزندان وارد می شود، باعث شکاف هایی بین اولیا و فرزندان است. والدین در تمام شرایط باید هوشمند و هوشیار عمل کنند و از مشاوران تحصیلی و حتی مشاوران مدرسه کمک بگیرند.