علمی-آموزشی-ریاضیات
این وبلاگ مطالب علمی-آموزشی-ریاضیات متوسطه اول و دوم و ریاضی دانشگاه را شامل می شود
علمی-آموزشی-ریاضیات
این وبلاگ مطالب علمی-آموزشی-ریاضیات متوسطه اول و دوم و ریاضی دانشگاه را شامل می شود
چگونه کنترل خشم را به کودکان آموزش دهیم؟
یک روانشناس گفت: آموزش مهارت کنترل خشم به کودکان از جمله مهارت‌های مهم زندگی است که باید والدین آن را به فرزندان خود بیاموزند.
افسانه رحمانی متخصص و روان شناس کودک اظهار کرد: آموزش مهارت کنترل خشم به کودکان از جمله مهارت‌های مهم زندگی است که باید والدین آن را به فرزندان خود بیاموزند.
وی با بیان اینکه مهم ترین نکته در این آموزش آن است که والدین مهارت‌های کنترل و مدیریت خشم را یاد بگیرند و به آن عمل کنند تا کودکان خوب آموزش ببینند، افزود: کنترل خشم یک مهارت در زندگی است، لذا چگونگی کنترل خشم را باید به کودکان آموخت.
وی با بیان اینکه بهتر است برای شروع مهارت‌های حل مسئله را به کودکان آموزش دهیم، گفت: بهتر است به کودکان بیاموزیم که هنگام خشم چه کارهایی را می‌توانند انجام دهند و به انجام چه کارهایی مجاز نیستند. شکستن وسایل، فریاد زدن بر سر دیگری، آسیب رساندن به خود و پرت کردن اشیا به در و دیوار از جمله کارهایی است که نباید کودکان انجام دهند و برعکس دور شدن از موقعیت، کمک خواستن، حرف زدن درباره موضوع ناراحت کننده، کشیدن یک نقاشی و غیره از موارد پیشنهادی به کودک در حسین خشمگین شدن است.
رحمانی ادامه داد: باید به کودکان آموزش دهیم که از لحاظ فکری و همچنین از جنبه بدنی خشم را از خود دور کنند.
وی با بیان اینکه والدین می‌توانند برای آرام کردن کودکان به هنگام خشم از پنج حس آنها استفاده کنند، افزود: استفاده از حواس(لامسه، بویایی، چشایی، شنوایی، بینایی) در هنگام عصبانیت یک پاسخ مناسب تر در مقابل احساس خشم است.
این روانشناس گفت: یکی از بهترین راه‌ها برای سازگاری با پاسخ‌های فیزیکی مضر در برابر خشم، انجام یک کار فیزیکی دیگر است.
وی با بیان اینکه در هنگام خشم با کودک همدردی کنید و به او بگویید که شرایطش را درک می‌کنید و می فهمید که او عصبانی است، افزود: خشم کودک را کوچک، حقیر و مسخره جلوه ندهید و در لحظه به عصبانیت او نخندید.
رحمانی تصریح کرد: بهتر است به هنگام خشم کودک، سعی نکنید در او این باور را ایجاد کنید که خشمش بی مورد است و مسئله مهمی وجود ندارد.
یک روان شناس کودک و نوجوان گفت: در مسیراصلاح رفتار لازم است که انتظارات خود را از فرزندتان را به صورت واضح تعریف کنید.
سید شهرام علیزاده روان شناس کودک و نوجوان اظهار کرد: در صورتی که برخی از رفتارهای فرزندتان را نامطلوب می دانید پیش از هر اقدامی آنها را به صورت واضح بر روی تکه ای کاغذ یادداشت کنید؛ به طور مثال «اسباب بازی هایش را پس از بازی جمع نمی کند» یا « در هنگام خشم اطرافیانش را کتک می زند».
وی با بیان اینکه به کار بردن برچسب هایی چون لجباز، بی نظم، و لوس رفتار نامطلوب را توصیف نمی کند و موجب ابهام هر چه بیشتر مسئله می شود، عنوان کرد: سعی کنید تا حد ممکن رفتارهای نامطلوب فرزندتان را دقیق و کاملا اختصاصی تعریف کنید و آن ها را به بخش های کوچک تقسیم کنید تا تغییر و اصلاح امکان پذیر شود.
علیزاده ادامه داد: حال یک مشکل را انتخاب کنید و سعی کنید هر بار یک گام برای اصلاح آن پیش بروید. سعی نکنید که مشکلات کودک را یک شبه حل کنید و این نکته را در نظر بگیرید که تغییرات تدریجی ماندگارتر خواهند بود، چرا که یکی از ضروریات تغییر رفتارهای نامطلوب کودکان، هماهنگی والدین است. لازم است که پدر و مادر در مورد مشکل و راه حل انتخابی هم نظر باشند و هر دو به توافقات انجام شده در مورد نحوه حل مشکل پایبند باشند.
وی افزود: در مسیر اصلاح رفتار لازم است که انتظارات خود از فرزندتان را به صورت واضح تعریف کنید. به طور مثال بنویسید «من می خواهم فرزندم پس از ورود به هر مکانی سلام کند». در این شرایط پس از نوشتن انتظاراتتان به صورت انتقادی درخواست های خود را بخوانید و با توجه به شرایط سنی و عقلی فرزندتان انتظاراتتان را تغییر دهید.
این روان شناس کودک و نوجوان مطرح کرد: برای مثال باید بدانیم که انتظار اینکه کودکی ۲ ساله در بدو ورود به هر مکانی سلام کند، انتظاری نامعقول به شمار می رود؛ اما توصیه می شود که با دید مثبت به فرزندتان بنگرید و شخصیت فرزندتان را بطور کلی زیر سوال نبرید. شما رفتار نامطلوب فرزندتان را نمی پسندید، اما خود او را دوست دارید. اگر فرزندتان روی مبل بالا و پایین می پرد به او بگویید که رفتارش مورد پسند شما نیست.
علیزاده ادامه داد: در مورد انتظارتتان با فرزندتان صحبت کنید و از به کار بردن کلمات کلی و مبهم بپرهیزید، چرا که به کار بردن جمله «من می خواهم که تو با ادب تر باشی» برای کودک کاملا مبهم است. انتظار خود را بصورت واضح توصیف کنید و به فرزندتان بگویید که دقیقا چه می خواهید؛ مثلا به او بگویید که «من می خواهم وقتی که به خانه دیگران می رویم به محض ورود سلام کنی».
یک روان شناس کودک و نوجوان گفت: کودکی که از امنیت عاطفی برخوردار نباشد، احساس افسردگی خواهد کرد و به احتمال زیاد به کودکی مضطرب تبدیل خواهد شد.
سید شهرام علیزاده روان شناس کودک و نوجوان اظهار داشت: احساسات و برداشت والدین از تجربه های دوران کودکی تأثیر بسزایی بر نحوه فرزند پروری آنها دارد.
وی با بیان اینکه درک هر چه بیشتر والدین از خودشان و رفتارهایشان موجب ایجاد رابطه ای سالم با فرزندشان خواهد شد، عنوان کرد: سلامت و امنیت عاطفی کودکان در گرو برخورد والدین نسبت به رفتارهای آن هاست.
علیزاده افزود: متاسفانه برخی از والدین با القای حس بی اعتمادی در وجود کودکان، تعادل عاطفی او را با خطرات جدی مواجه می سازند.
این روان شناس کودک و نوجوان گفت: پدری که در گفتگوهای خود با کودک، ناشایست بودن «دروغگویی» را متذکر می شود و در زمانی دیگر او را مجبور می کند تا به دروغ بگوید «پدرم خانه نیست»، حس دوگانگی آسیب زایی را در وجود کودک شکل می دهد.
وی با بیان اینکه متحمل است که الگوهای رفتاری منفی خانوادگی از والدین به فرزندان و از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود، تصریح کرد: تعادل عاطفی کودک در گرو پیش بینی پذیر بودن، ثبات و پذیرا بودن والدین است.
علیزاده بیان کرد: کودکی که از امنیت عاطفی برخوردار نباشد، احساس افسردگی خواهد کرد و به احتمال زیاد به کودکی مضطرب تبدیل خواهد شد.
وی با بیان اینکه کودکانی که به خود بی اعتمادند در محیط های اجتماعی بی قرار خواهند بود، ادامه داد: این کودکان در زمان غیبت والدین به شدت مضطرب می شوند و دورماندن از مادر برایشان بسیار زجرآور خواهد بود. چنین کودکانی مدام نشخوار فکری را تجربه خواهند کرد و درباره درست یا غلط بودن یک رفتار با خود کلنجار خواهند رفت.
این روان شناس کودک و نوجوان تاکید کرد: امنیت عاطفی کودک بسیار ضروری است و کودکان به امنیت عاطفی نیازمندند. احساس اینکه والدین و یا مربی آنها را دوست ندارند، آنها را رها می کنند، جا می گذارند و یا ممکن است بزرگترهای آنها به دلیل اشتباه آنها بروند و دیگر برنگردند، بسیار برای کودکان دردناک است.
علیزاده افزود: هیچ گاه در صحبت هایتان برای تنبیه کودک و به اصطلاح سر به راه کردن او از جملاتی از قبیل «دیگه دوستت ندارم و مامانت نیستم»، «امیدوارم تو رو نبینم و از دستت راحت شم»، «دیگه دوستت ندارم چون به حرف من گوش نمیکنی» استفاده نکنید؛ به کار بردن چنین جملاتی امینت روانی کودک را با خطرات جبران ناپذیری مواجه خواهد کرد.
وی با بیان اینکه در صورت تنبیه کودک، رفتار او را مورد انتقاد قرار دهید و شخصیت او را خدشه دار نکنید، تشریح کرد: به کودک اعتماد کنید و در برابر اشتباهات او با صبوری برخورد کنید؛ همچنین او را بی قید و شرط دوست بدارید و برای خواسته شدن او قانون نگذارید و با او صادق باشید. همچنین در درجه اول خودتان به توصیه هایتان عمل کنید.
یک روان شناس و مشاوره خانواده گفت: والدین نباید آرزوی‌های ناکام تحصیلی خود را در فرزند خود جستجو کنند.
مهرنوش اشکانی زاده روان شناس و مشاور خانواده اظهار کرد: نقش والدین در موفقیت تحصیلی فرزندان یک تاثیر ریشه ای است. نه تنها در دوران تحصیل، بلکه باید قبل از دوران تحصیل ریشه آن را در فرزند خود پرورش دهند.
وی با بیان اینکه فرزندانی که والدین تحصیل کرده دارند قطعا شانس بیشتری در موفقیت های تحصیلی دارند، گفت: والدین این گونه بچه ها به دلیل اینکه مطالعه بیشتری دارند، می توانند فرزندان خود را بهتر راهنمایی کنند.
کارشناس و مشاور خانواده گفت: زمانی که والدین خود از تحصیلات عالی و آکادمیک ناکام بمانند، آرزوهای خود را در فرزندان خود جستجو می‌کنند و این می تواند بدترین اتفاق زندگی یک فرد باشد.
اشکانی زاده ادامه داد: والدین باید توانایی فرزند خود را بسنجند و بر حسب توانایی او از فرزند خود انتظار داشته باشند.
وی افزود: من معتقدم سنجیدن توانایی فرزندان توسط والدین منوط به این است که به والدین آموزش های لازم را در این زمینه بدهیم.
اشکانی زاده با اشاره به اینکه متاسفانه در دهه اخیر والدین بر حسب چشم و هم‌چشمی و بدون در نظر گرفتن توانایی فرزند خود فشار های زیادی به او وارد می کنند گفت: والدین باید هوش و استعدادهای او را شناسایی کنند و نباید آن ها را مجبور به قرار دادن در وضعیت ایده آل کنند . در این زمینه حتی باید به نظر فرزند خود در انتخاب رشته تحصیلی او احترام بگذارند .
وی خاطرنشان کرد: فشار هایی که به فرزندان وارد می شود، باعث شکاف هایی بین اولیا و فرزندان است. والدین در تمام شرایط باید هوشمند و هوشیار عمل کنند و از مشاوران تحصیلی و حتی مشاوران مدرسه کمک بگیرند.